تحلیل منطقی برهان وجودی آنسلم بر پایه تصورپذیری

برهان آنسلم یکی از نمونه های نامور برهان وجودی است که می کوشد وجود «آن چه فراتر از آن قابل تصور نیست» را اثبات کند. در نگاره حاضر، چهار مورد از صورت بندی های منطقی این برهان مورد بررسی قرار می گیرد؛ نخست به صورت بندی اوپنهایمر و زالتا (1991) پرداخته می شود که با ارائه یک مدل مبتنی بر تصورپذیری و در نتیجه بازسازی یک زیربرهان، تلاش می شود فاصله میان متن آنسلم و مقدمات نویسندگان پر شود. بر اساس این زیربرهان، یکی از نقدهای وارد بر این برهان ـ مسئله امکان خدای آنسلمی ـ نمود یافته و پاسخ های محتمل به آن بررسی می شوند. در فصل پایانی کار، به اختصار صورت بندی های میلیکان (2004)، لوئیس (1970) و کینگ (1984) گزارش و بررسی می شوند که طی آن، نگارنده می کوشد نقدهایی بر این صورت بندها وارد کند. در پایان، تلاش می شود با ایجاد تغییراتی در برهان وجودی، صورت بندی نوینی ارائه شود که بخش عمده ای از نقدهای وارد بر صورت بندی های پیشین را پاسخ دهد. با این حال، چنین به نظر می رسد که این صورت بندی ـ در به ترین حالت ـ اثبات می کند که خدای آنسلمی در ذهن واجد ویژگی «وجود در خارج» است. اما نقد مهمی که پیرامون «فرض تعدی ویژگی ها» مطرح می شود، نشان می دهد که نه تنها این صورت بندی ها، بل که بخش عمده ای از صورت بندی های برهان وجودی آنسلم با مشکل مواجه خواهند شد.